Ingibjörg: Hélt að hverinn hefði sprungið!

Ingibjörg Ólafsdóttir var 8 ára og búsett á Saurbæ í Rangárþingi ytra árið 2000. Þetta er hennar saga.

Við fjölskyldan fórum alltaf í bíltúr á 17. júní til að sjá staði sem eru merkir fyrir Ísland. Við fórum þennan 17. júní á Geysi. Ég man að við vorum búin að sjá hvernia gjósa og vorum yfir okkur hrifin! Við fórum síðan í verslunina sem var líka matsölustaður og ætluðum að fá okkur að borða. Ég man þegar skjálftin byrjaði að allt hristist og allir ferðamenninir hlupu út og voru íslendingarnir bara eftir á matsölustaðnum og ég man að ég hélt að einn hverinn hefði sprungið! En það var ekki. Næst fóru mamma og pabbi með okkur í bíllinn og þurftum við að vera fljót af stað því við þurftum að fara yfir Þjórsábrúna sem er ekki notuð í dag og man ég vel í útvarpinu var sagt að fólk kæmist ekki til sín, ef það þurfti að fara yfir Þjórsá því brúin hafði skaddast, vissi ekki hvort það voru sprungur í henni eða þannig en löggan var þar. Við biðum í 2 tíma að komast yfir og gátum loksins komið heim til okkar. Það var allt í glerbrotum, drasl og húsgögn brotin! Húsið var með sprungum á sér og vorum við svo hrædd hvernig fjósið og fjárhúsið væri! Svo miklar eyðileggingar og við þurftum að sofa í stofunni saman eftir skjálftann. Við hittumst á Laugalandi næstu daga (man ekki hvaða) og var Rauði krossinn með áfallahjálp og man ég vel eftir að sjónvarpið kom og tók viðtal við okkur vinkonunar sem vorum að tala um upplifun okkar. Það er til mynd af mér að hlusta á sögu frá sjálfboðaliða frá Rauða krossinum og var það á forsíðu en man ómögulega hvaða blaði :)