Þórunn Edda: „Sá sumarbústaðinn hlykkjast eins og orm fyrir framan mig“

Þórunn Edda Sigurjónsdóttir var stödd við Apavatn í Árnessýslu þegar skjálftinn varð. Þetta er hennar saga.

Þann 17. júní 2000 vorum við hjónin stödd i sumarbústaðnum okkar við Apavatn í Árnessýslu. Veðrið var dásamlegt og við nutuum útiverunnar til fulls. Hann var að endurnýja eitt og annað og ég að klippa og snyrta trén vestan megin við bústaðinn. Það var kominn kaffitími og hann fór inn til að hita kaffi. Ég held áfram við mína iðju smástund og undrast að sjá hóp hesta, sem voru á beit í nágrenninu, taka á sprett í átt að bóndabænum. Stuttu seinna heyrist smá þytur og ég horfi á sumarbústaðinn hlykkjast eins og orm fyrir framan mig og finn jörðina skjálfa hressilega undir fótum mér. Vitandi að maðurinn er inni í húsinu ætlaði ég að hlaupa af stað til að opna hurðina svo hann kæmist út ef hann væri fastur inni, en fann þá að mér var ómögulegt að lyfta fótum frá jörðu. Það eina sem gæti gerst væri að ég gæti dottið. Ég hélt mér í tré svo það varð ekki. Fannst þetta taka ótrúlega langan tíma en get ómögulega gert mér grein fyrir hve langur tíminn var. Þegar því lauk kom maðurinn út hafði verið að þvo sér hendur inni á baði og hafði staðið í dyragættinni meðan þetta gekk yfir. Þegar hann kom út fór hann að bílnum (Toyota pallbíll) sem alltaf stóð eins á bílastæðinu og sá að hann hafði færst til að aftan um 40 sm. Engar skemmdir urðu á húsi eða innanstokksmunum, ýmislegt hafði færst aðeins til, myndir skekkst og þess háttar eins og eðlilegt er. Þetta er að sjálfsögðu mjög eftirminnilegt. Aðfaranótt 21.júní vorum við hjónin í vesturbæ Reykjavíkur og sváfum vært þegar við vöknum um kl. 1 við að rúmið hristist og skekst. Fáum þær fréttir fljótlega að annar suðurlandsskjálfti hafi riðið yfir og sá væri nálægt Hestfjalli, sem er í beinni línu í suður frá sumarbústaðnum okkar. Við drifum okkur austur strax eftir vinnu og þá voru aðstæður aðrar. Allt á tjá og tundri inni í húsinu og ætluðum við varla að komast inn. Stærðar skatthol sem var svo þungt að minnst 2 sterka þurfti til að færa það til var þversum á miðju gólfi. Sem betur fer voru varnir á skáphurðum, sem þurfti að opna varlega til að fá ekki yfir sig það sem þar var. Þrátt fyrir allt voru það aðeins 3 glös sem brotnuðu. Það sem ekki haggaðist var létt borð og lausamunir á því, allt annað hafði færst úr stað. Ekki urðum við þá vör við að húsið hefði skaddast en seinna kom í ljós að suðausturhornið hafði sigið en það kom ekki strax í ljós. Fengum við síðar menn til að koma því í upprunalegt horf.